اعتراف
من، گالیله‌ئو گالیله‌ئی، فرزند وینچنزو، اهل فلورانس، در هفتادمین سال زندگی در مقابل شما به زانو درآمده‌ام و درحالی‌که کتاب مقدس را پیش چشم دارم و با دست‌های خود لمس می‌کنم توبه می‌کنم و ادعای خالی از حقیقت حرکت زمین را انکار می‌کنم و آن را منفور و مطرود می‌دانم. با هدایت عالیجنابان و طلب مغفرت از درگاه پروردگار آشکارا می‌گویم:
این نظر که خورشید ثابت است و زمین به دور آن می‌چرخد، نظریی سخیف و باطل است که هرگز نباید در جایی تدریس و اشاعه شود. من برائت ابدی خود را از این نظریه اعلام می‌کنم.
حقیقت روشن این است که زمین مسطح و ثابت است، این خورشید و ستارگان هستند که پیوسته دور زمین می‌چرخند.
در برابر سروران گرامی و همه مسیحیان مایل هستم کمترین شائبه‌ی بی‌ایمانی را از خود دور کنم. با قلب‌یی پاک و ایمان‌یی استوار از چنین افکار کفرآمیز برائت می‌جویم. سوگند می‌خورم که نه به صورت کتبی و نه به شکل شفاهی کلمه‌یی برخلاف کلام مقدس ادا نخواهم کرد.
در برابر شما اعلام می‌کنم که اینک به بطلان و نادرستی عقاید پیشین خود واقف شده‌ام و نور ایمان به قلب‌م تابیده است. اکنون هر حکم و جزایی که برای‌م تعیین شود با میل و رغبت خواهم پذیرفت. در پایان متذکر می‌شوم که برای کسب اطمینان از صحت و دقت اعترافات خود، هر آن‌چه در این‌جا گفتم را پیش از این با شعور و هشیاری کامل با خط خود روی کاغذ آورده‌ام، تا هیچ خلل‌یی در آن راه نیابد.
متن اعتراف گالیله در دادگاه 22 ژوئن 1633 میلادی معادل 01 تیر 1012 هجری شمسی